Մի օր ասլան կատուն գնում է մկան ծակի մոտ և անուշ-անուշ ասում է․
-Մուկ, խուրբան քո ոտքերին, այդ ծակից ելիր, ուրիշ ծակ մտիր, քեզ մի կարմիր ոսկի կտամ։
Մուկը գլխի է ընկնում։
-Ջանըմ,-ասում է,-ճամփան կարճ, վարձը շատ, դրա մեջ սատանայություն կլինի;
Գցում բռնում է, որոշում է իր ծակից դուրս չգալ։